Εκτύπωση αυτής της σελίδας

    ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

     

    ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ?

    Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος (UTI) είναι μια λοίμωξη που μπορεί να περιλαμβάνει τα νεφρά, τους ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη ή την ουρήθρα. Αυτές είναι οι δομές μέσα από τις οποίες διέρχονται τα ούρα προτού αποβληθούν από το σώμα. 

    Κάθε μέρος αυτού του συστήματος μπορεί να μολυνθεί. Κατά κανόνα, όσο πιο πάνω στο ουροποιητικό σύστημα βρίσκεται η μόλυνση, τόσο πιο σοβαρή είναι.

     

    ΠΟΙΑ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΩΝ?

    Η Ουρολοίμωξη είναι η δεύτερη κατά σειρά λοίμωξη του ανθρωπίνου σώματος, σε συχνότητα, μετά τις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος.

    Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι λοιμώξεις του ουροποιητικού αντιπροσωπεύουν περισσότερο από 7 εκατομμύρια επισκέψεις σε ιατρεία και νοσοκομεία κάθε χρόνο.

    Περίπου το 40% των γυναικών και 12% των ανδρών θα έχουν μια λοίμωξη του ουροποιητικού κάποια στιγμή στη ζωή τους.

    Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος είναι πολύ πιο συχνές σε ενήλικες παρά σε παιδιά, αλλά περίπου 1% -2% των παιδιών θα πάθουν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος στα παιδιά είναι πιο πιθανό να είναι σοβαρότερες από εκείνες των ενηλίκων (ειδικά σε μικρά παιδιά).

     

    ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗΣ?

    Σε γενικές γραμμές, τα πιο κοινά συμπτώματα μιας λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος μπορεί να περιλαμβάνουν:

    • Πόνος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση.
    • Μια έντονη επείγουσα αίσθηση ανάγκης για συχνή ούρηση.
    • Αλλαγή στην εμφάνιση των ούρων, είτε αιματηρά (κόκκινο) ή θολά (πύον).
    • Πόνος ή πίεση στον πρωκτό (άνδρες) ή στην περιοχή του ηβικού οστού (γυναίκες).
    • Δυσκολία στην ούρηση.

    Άλλα, πιο γενικευμένα συμπτώματα μπορεί επίσης να συνοδεύουν μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος όπως:

    • Κούραση.
    • Ναυτία και έμετος.
    • Αδυναμία.
    • Πυρετός και ρίγη υπάρχουν εάν η λοίμωξη έχει εξαπλωθεί στα νεφρά ή το αίμα.

     

    ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ?

    Τα ούρα είναι συνήθως στείρα. Μια μόλυνση εμφανίζεται όταν τα βακτήρια μπουν στα ούρα και πολλαπλασιαστούν. Η μόλυνση ξεκινά συνήθως από την ουρήθρα, όπου τα μικρόβια κινούνται προς τα άνω εντός του ουροποιητικού συστήματος (ανιούσα λοίμωξη).

    Ο ένοχος σε τουλάχιστον 90% των απλές λοιμώξεις είναι ένα είδος βακτηριδίου που ονομάζεται Escherichia coli, περισσότερο γνωστό ως E. coli. Αυτά τα βακτήρια συνήθως ζουν στο έντερο (κόλον) και γύρω από τον πρωκτό.

    Αυτά τα βακτήρια μπορεί να κινηθούν από την περιοχή γύρω από τον πρωκτό στο άνοιγμα της ουρήθρας. Οι δύο πιο κοινές αιτίες είναι το λανθασμένο σκούπισμα στην τουαλέτα και η σεξουαλική επαφή.

    Η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί περαιτέρω, καθώς τα βακτήρια κινούνται προς τα επάνω από την ουροδόχο κύστη μέσω των ουρητήρων.

    Αν φτάσουν τα νεφρά, μπορούν να προκαλέσουν μια λοίμωξη των νεφρών (πυελονεφρίτιδα), η οποία μπορεί να γίνει μια πολύ σοβαρή κατάσταση, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

     

    ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ?

    Υψηλού κινδύνου ασθενείς για να πάθουν ουρολοίμωξη είναι:

    • Κάθε γυναίκα λόγω του μικρού μήκους της ουρήθρας της και της γειτνίαση πρωκτού-κόλπου, κάτι που ευνοεί τη μετάδοση των μικροβίων.
    • Οι γυναίκες που είναι σεξουαλικά ενεργές: Η σεξουαλική επαφή μπορεί να εισαγάγει μεγαλύτερο αριθμό βακτηρίων στην κύστη. Ούρηση μετά τη σεξουαλική επαφή φαίνεται να μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης μιας ουρολοίμωξης.
    • Οι γυναίκες που χρησιμοποιούν ένα διάφραγμα για αντισύλληψη.
    • Πέτρες στα νεφρά.
    • Οι άνθρωποι με ιατρικές καταστάσεις που προκαλούν ατελή κένωση της ουροδόχου κύστης (π.χ., βλάβη του νωτιαίου μυελού ή της ουροδόχου κύστης).
    • Άτομα με καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος (Παραδείγματα καταστάσεων στις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα καταστέλλεται είναι το HIV / AIDS και ο διαβήτης, άνθρωποι που παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως η χημειοθεραπεία για τον καρκίνο).
    • Οι άνδρες με παθήσεις του προστάτη: προστατίτιδα ή απόφραξη της ουρήθρας από έναν διογκωμένο προστάτη μπορεί να οδηγήσει σε ατελή κένωση της ουροδόχου κύστης, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο μόλυνσης. Αυτή είναι η πιο κοινή αιτία στους ηλικιωμένους άντρες.
    • Πολύ μικρά βρέφη: Τα βακτήρια μπορεί να εισέλθουν στο ουροποιητικό σύστημα, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος από άλλες περιοχές του σώματος.
    • Μικρά παιδιά: Τα μικρά παιδιά έχουν πρόβλημα στο σκούπισμα και στο να πλένουν τα χέρια τους καλά μετά από μια κένωση. Η κακή υγιεινή έχει συνδεθεί με την αυξημένη συχνότητα των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος.
    • Νοσηλευόμενοι ασθενείς ή κάτοικοι γηροκομείου.

     

    ΟΙ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΕΣ?

    Όχι, οι ουρολοιμώξεις δεν είναι μεταδοτικές.

     

    ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΩ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ ΜΟΥ?

    Κάθε ενήλικος ή παιδί που αναπτύσσει οποιαδήποτε από τα συμπτώματα μιας ουρολοίμωξης θα πρέπει να αξιολογηθεί από έναν γιατρό, κατά προτίμηση εντός 24 ωρών. Τα περισσότερα ιατρεία μπορούν να ελέγξουν τα ούρα για λοίμωξη, χρησιμοποιώντας μια γρήγορη δοκιμασία (stick ούρων).

    Κάποιος που έχει τα συμπτώματα της λοίμωξης του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (π.χ. κάψιμο και συχνοουρία) θα πρέπει να καλέσει έναν επαγγελματία του τομέα της υγείας για ένα ραντεβού, κατά προτίμηση την ίδια ημέρα όταν παρουσιαστούν τα συμπτώματα.

    Κάποιος που έχει τα συμπτώματα της λοίμωξης του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος με τη συμμετοχή των νεφρών (π.χ. πυρετό και πόνο στη μέση) θα πρέπει να καλέσει έναν επαγγελματία του τομέα της υγείας αμέσως. Ανάλογα με την κατάσταση, αυτός ή αυτή θα συστήσει είτε μια επίσκεψη στο γραφείο ή σε ένα τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου.

     

    ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗΣ?

    Η διάγνωση της λοίμωξης του ουροποιητικού βασίζεται σε πληροφορίες που κάποιος δίνει για τα συμπτώματά του στον ιατρό. Μια φυσική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις θα ολοκληρώσουν της αξιολόγηση. Πολύ συχνά απαιτείται καλλιέργεια ούρων για απομόνωση του υπεύθυνου μικροοργανισμού.

     

    ΤΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΕΣ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ?

    Όταν μιλάμε για ασθενή που παρουσιάζει υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, εννοούμε ότι αντιμετωπίζει τρία ή περισσότερα επεισόδια ουρολοίμωξης στους τελευταίους 12 μήνες ή τουλάχιστον δύο επεισόδια στο τελευταίο εξάμηνο. Όταν αντιμετωπίζουμε το ίδιο μικρόβιο που είχε προκαλέσει και το προηγούμενο επεισόδιο, τότε συνήθως υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο ουρογεννητικό σύστημα (λιθίαση, συγγενείς ανωμαλίες των νεφρών, χρόνια προστατίτιδα, συρίγγια του ουροποιητικού κ.λπ.), που ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων. Αυτό σημαίνει ότι αποτελεσματική αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την αντιμετώπιση του αιτίου αυτού.

    Από την άλλη, όταν το μικρόβιο είναι διαφορετικό, οι ουρολοιμώξεις μπορεί να οφείλονται σε αυξημένη ευαισθησία των ασθενών σε μικρόβια που επιφέρουν ουρολοιμώξεις, ιδιαίτερα σε γυναίκες. Στις περιπτώσεις αυτές, η επαναμόλυνση οφείλεται συνήθως σε μικρόβια που εντοπίζονται εκτός του ουροποιητικού συστήματος.

     

    ΠΟΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΩΝ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΩΝ?

    Μπορεί να χρειαστεί να υποβληθείτε σε:

    • Ένα υπερηχογράφημα μπορεί να αξιολογήσει τα νεφρά και την ουροδόχο κύστη.
    • Μια ακτινοσκοπική μελέτη μπορεί να δείξει κάποια ανατομικά προβλήματα που προδιαθέτουν τα παιδιά και τους ενήλικες σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
    • Ενδοφλέβια πυελογραφία (IVP) είναι μια ειδική σειρά των ακτινών Χ που χρησιμοποιεί ένα σκιαγραφικό για να αναδείξει ανωμαλίες στο ουροποιητικό σύστημα.
    • Κυστεοσκόπηση: περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός λεπτού, εύκαμπτου σωλήνα με μια μικροσκοπική κάμερα στο τέλος, μέσω της ουρήθρας στην κύστη. Αυτό επιτρέπει την ανίχνευση ανωμαλιών στο εσωτερικό της ουροδόχου κύστης που μπορεί να συμβάλει σε λοιμώξεις.
    • Μια αξονική τομογραφία δίνει μια πολύ λεπτομερή τρισδιάστατη εικόνα του ουροποιητικού συστήματος.

     

    ΠΟΙΑ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗΣ?

    Σε γενικές γραμμές:

    • Ακολουθήστε τις συστάσεις θεραπείας του ιατρού σας. Αφορούν συνήθως ελεγχόμενη χρήση των κατάλληλων αντιβιοτικών.
    • Πίνετε άφθονο νερό.
    • Αποφύγετε τον καφέ, το αλκοόλ και τα πικάντικα τρόφιμα, τα οποία ερεθίζουν την κύστη. 

     

    Ειδικότερα για κάθε είδους λοίμωξη συστήνεται:

    Λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού (κυστίτιδα).

    • Σε ένα κατά τα άλλα υγιές άτομο, μια τριήμερη θεραπεία με αντιβιοτικά είναι συνήθως αρκετή. Ορισμένοι προτιμούν επταήμερη χρήση των αντιβιοτικών. Περιστασιακά, μία μονή δόση ενός αντιβιοτικού χρησιμοποιείται. Ένας επαγγελματίας υγείας θα καθορίσει ποια από αυτές τις επιλογές είναι η καλύτερη.
    • Σε άντρες, αν ο προστάτης έχει επίσης μολυνθεί (προστατίτιδα), μπορεί να απαιτούνται τέσσερις εβδομάδες ή περισσότερο με αντιβιοτική θεραπεία.
    • Για τα παιδιά με μη επιπλεγμένη κυστίτιδα συνήθως χορηγείται 10 ημέρες πορεία των αντιβιοτικών.

    Λοίμωξη του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος (πυελονεφρίτιδα)

    • Νέοι, κατά τα άλλα υγιείς ασθενείς με συμπτώματα πυελονεφρίτιδας μπορεί να αντιμετωπίζονται ως εξωτερικοί ασθενείς.
    • Αν κάποιος είναι πολύ άρρωστος, αφυδατωμένος, ή δεν μπορεί να κρατήσει κάτι στο στομάχι του, λόγω του εμετού θα πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο και να δοθούν υγρά και αντιβιοτικά ενδοφλεβίως.
    • Μια περίπλοκη λοίμωξη μπορεί να απαιτήσει θεραπεία για αρκετές εβδομάδες.

     

    ΠΟΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ?

    Τα βασικότερα μέτρα είναι:

    • Οι γυναίκες και τα κορίτσια θα πρέπει να σκουπίζονται από εμπρός προς τα πίσω (όχι πίσω προς τα εμπρός), μετά τις κενώσεις του εντέρου. Αυτό βοηθά στην αποφυγή μετάδοσης βακτηριδίων από τον πρωκτό στην ουρήθρα.
    • Αδειάστε την ουροδόχο κύστη τακτικά και πλήρως, ιδιαίτερα μετά τη σεξουαλική επαφή.
    • Πίνετε άφθονα υγρά.
    • Χυμός cranberry: έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μειώνει τον κίνδυνο προσκόλλησης των βακτηρίων στα κύτταρα της ουροδόχου κύστης.
    • Νέα εξέλιξη στην πρόληψη των ουρολοιμώξεων αποτελούν τα εμβόλια που στοχεύουν στους συχνότερους μικροοργανισμούς.