Εκτύπωση αυτής της σελίδας

    ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ PEYRONIE

     

    TI EINAI H ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ PEYRONIE?

    H Νόσος του Peyronie προκαλείται από ουλώδη ιστό, που ονομάζεται πλάκα, η οποία σχηματίζεται κατά μήκος του πέους στα σηραγγώδη σώματα. Αυτή η πλάκα δεν είναι ορατή, και ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης, η πλάκα μπορεί να κάνει το πέος να λυγίσει, καθιστώντας δύσκολη τη σεξουαλική επαφή και περιστασιακά επίπονη. Συνήθως ακολουθεί μικροτραυματισμούς του πέους.

     

    ΠΟΙΑ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ?

    Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Αμερικής η νόσος του Peyronie εμφανίζεται στο 1% των ανδρών.

     

    ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ?

    Αν και η νόσος εμφανίζεται κυρίως σε μεσήλικες άνδρες, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι άντρες μπορεί να νοσήσουν.

     

    ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ?

    Τα συμπτώματα μπορεί να αναπτυχθούν αργά ή να φανούν από τη μια μέρα στην άλλη. Όταν το πέος είναι μαλακό, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Αλλά, σε σοβαρές περιπτώσεις, η σκληρυμένη πλάκα (η οποία είναι καλοήθης) προκαλεί πόνο και αναγκάζει το πέος να λυγίσει κατά τη διάρκεια της στύσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, αλλά η κάμψη στο πέος μπορεί να παραμένει. Περιστασιακά, ηπιότερες μορφές της νόσου θα υποχωρήσουν αυτόματα χωρίς να προκαλούν σημαντικό πόνο ή μόνιμη κάμψη. Συνολικά, νόσος του Peyronie, θα επιλυθεί από μόνη της μεταξύ 5% -19% των περιπτώσεων.

    Μερικοί άνδρες με νόσο του Peyronie αναπτύσσουν ουλώδη ιστό και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως στο χέρι ή το πόδι.

     

    ΠΩΣ ΤΙΘΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ?

    Πρώτα πρώτα ο γιατρός σας θα σας μιλήσει και θα σας ρωτήσει για οποιεσδήποτε συνθήκες, όπως τραυματισμοί, που μπορεί να έχουν συμβεί πριν να εμφανιστούν τα συμπτώματα. Ο γιατρός σας μπορεί να αισθανθεί την σκληρία του ιστού που προκαλείται από τη νόσο κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης, αν και μερικές φορές είναι απαραίτητο να γίνει εξέταση με το πέος σε στύση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπου η εξέταση του γιατρού δεν επιβεβαιώνει τη νόσο του Peyronie, ή σε περιπτώσεις όπου η κατάσταση εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς, ο γιατρός σας μπορεί να εκτελέσει βιοψία. Η βιοψία περιλαμβάνει την αφαίρεση ιστού από την πληγείσα περιοχή για εξέταση σε εργαστήριο.

     

    ΠΟΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ?

    Κατά την αρχική φάση της νόσου όπου υπάρχει πόνος και το μέγεθος της πλάκας αλλά και ο βαθμός της κάμψης μεταβάλλεται αντενδείκνυται η χειρουργική διόρθωση. Στη φάση αυτή προτείνεται φαρμακευτική ή ενδοπλακική θεραπεία με μια πλειάδα ουσιών, με αμφίβολα όμως αποτελέσματα. Ο Ουρολόγος θα εξατομικεύσει για εσάς την κατάλληλη αγωγή.

    Στη φάση όπου η πλάκα έχει σταθεροποιηθεί ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση.

    Οι δύο πιο συνηθισμένες χειρουργικές επεμβάσεις που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της νόσου του Peyronie είναι:

    • Απομάκρυνση της πλάκας που ακολουθείται από την τοποθέτηση ενός αυτοκόλλητου ιστού.
    • Αφαίρεση ή μεταβολή του ιστού από την απέναντι πλευρά του πέους από την πλάκα, η οποία εξουδετερώνει την κάμψη.

    Δυστυχώς, οι χειρουργικές επεμβάσεις δεν εγγυώνται πάντα την κανονική λειτουργία του πέους. Η πρώτη μέθοδος μπορεί να περιλαμβάνει μερική απώλεια της στυτικής λειτουργίας. Η δεύτερη μέθοδος, που είναι γνωστή ως διαδικασία Nesbit, προκαλεί βράχυνση του πέους σε στύση.

    • Μια άλλη χειρουργική επέμβαση για τη νόσο του Peyronie είναι η εμφύτευση πρόθεσης. Αυτή η θεραπεία είναι αποκλειστικά για τους άνδρες που έχουν τη νόσο του Peyronie και σημαντική στυτική δυσλειτουργία.