ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ
ΦΙΜΩΣΗ ΠΕΡΙΤΟΜΗ
ΑΙΜΑΤΟΥΡΙΑ
Συχνότερα αίτια.
ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ
Αιτιολογία. Νέες εξελίξεις.
ΕΥΚΑΜΠΤΗ ΚΥΣΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ
Ανώδυνη και γρήγορη.
PSA ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Νεώτερες εξελίξεις για την Καλοήθη Υπερπλασία του προστάτη.

ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΣ?

Πριαπισμός είναι η εμμένουσα, συνήθως επώδυνη, στύση που δεν συνοδεύεται από σεξουαλική επιθυμία.

 

ΠΟΙΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΥ?

Τα είδη του πριαπισμού είναι τα ακόλουθα:

    1) Ισχαιμικός τύπος (ή πριαπισμός χαμηλής ροής ή φλεβοαποφρακτικός)

    2) Μη ισχαιμικός τύπος (ή πριαπισμός υψηλής ροής ή μη φλεβοαποφρακτικός)

    3) Υποτροπιάζων τύπος

Στον ισχαιμικό τύπο, τον πιο επικίνδυνο, έχουμε παρατεταμένη απόφραξη του φλεβικού δικτύου, με αποτέλεσμα να απαιτείται ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ. Καθυστέρηση της αναζήτησης ιατρικής αντιμετώπισης θα οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη στην στυτική λειτουργία του άνδρα

Στο μη ισχαιμικό τύπο, το αίμα είναι πλούσιο σε οξυγόνο και έτσι η αντιμετώπιση μπορεί να καθυστερήσει για λίγο, χωρίς συνέπειες για τον ασθενή.

Προκειμένου να γίνει διάγνωση του τύπου πρέπει να γίνει επείγουσα ουρολογική εκτίμηση του ασθενούς.

 

ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΥ?

Τα αίτια του πριαπισμού είναι τα ακόλουθα:

1) Πρωτοπαθής

Αν και εμφανίζεται περίπου στο 1/3 των περιπτώσεων τα αίτια παραμένουν άγνωστα.

2) Δευτεροπαθής

Θρομβοεμβολικός.

Παρατηρείται σε ασθενείς με παθήσεις του αίματος όπως δρεπανοκυτταρική αναιμία, λευχαιμία κ.ά. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 5-7% των ανδρών με δρεπανοκυτταρική αναιμία θα εμφανίσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο πριαπισμού. Η θεραπεία αυτών των ασθενών περιλαμβάνει επιπρόσθετα από τη γενική αντιμετώπιση αλκαλοποίηση, αντιμετώπιση του πόνου, ενυδάτωση και μετάγγιση αίματος.

Τραυματικός.

Εμφανίζεται μετά από τραύμα στο περίνεο (την περιοχή ανάμεσα στα γεννητικά όργανα και τον πρωκτό). Ο πριαπισμός εμφανίζεται συνήθως 2-3 εβδομάδες μετά τον τραυματισμό και αποτελεί συνήθως μη ισχαιμικού τύπου πριαπισμό. Εφαρμογή πίεσης και παγοκύστεων στην περιοχή αποτελεί το αρχικό βήμα.

Νευρογενής.

Σε βλάβες της σπονδυλικής στήλης, σε αυτόνομη νευροπάθεια και σπάνια μετά από αναισθησία κατά τη διάρκεια επεμβάσεων μπορεί να εμφανιστεί πριαπισμός.

Νεοπλασματικός. 

Παρατηρείται σε διάφορους τύπους καρκίνου και οφείλεται σε απόφραξη της φλεβικής παροχέτευσης ή σε μερική αντικατάσταση των σηραγγωδών κόλπων από τον καρκίνο.

Φαρμακευτικός.

Φάρμακα, όπως η υδραλαζίνη, πραζοσίνη αλλά και αντιψυχωτικά όπως για παράδειγμα η χλωροπρομαζίνη, έχουν ενοχοποιηθεί για πρόκληση πριαπισμού.

Μετά ενδοσηραγγώδη ένεση φαρμάκων.

Ο πριαπισμός εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 5%, ως επιπλοκή ενδοπεϊκής χορήγησης ουσιών(π.χ. prostin) για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας.

 

ΠΟΙΑ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΙΑΠΙΣΜΟΥ?

Η επείγουσα αναζήτηση ιατρικής βοήθειας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να αντιμετωπιστεί το επεισόδιο του πριαπισμού. Η θεραπεία χωρίζεται σε:

Α. Αρχικά και μη ειδικά μέτρα.

- Παγοκύστεις.

- Άσκηση.

- Αυνανισμό.

- Κρύο ντους.

-Κρύα ενέματα.

Β. Ενδοσηραγγώδης ένεση α-αδρενεργικών φαρμάκων.

Φάρμακα όπως η φαινυλεφρίνη, η επινεφρίνη και η νορεπινεφρίνη χρησιμοποιούνται στον ισχαιμικό και τον υποτροπιάζων πριαπισμό.

Γ. Παρακέντηση και εκκένωση του περιεχομένου των σηραγγωδών σωμάτων

Αφαίρεση του αίματος με βελόνα από τα σηραγγώδη σώματα αποτελεί θεραπεία πρώτης γραμμης σε ισχαιμικό πριαπισμό.

Δ. Χειρουργική αντιμετώπιση

Εάν τα πιο πάνω μέτρα δεν αποδώσουν υπάρχουν πληθώρα από χειρουργικές επεμβάσεις με τοπική και γενική αναισθησία προκειμένου να λυθεί ο πριαπισμός. Τελευταία λύση αποτελεί η ενδοσηραγγώδης πρόθεση.

Ε. Αντιμετώπιση υποτροπιάζοντος πριαπισμού

Κάθε επεισόδιο υποτροπιάζοντος πριαπισμού αντιμετωπίζεται με αφαίμαξη ή ενδοσηραγγώδεις ενέσεις. Στα πλαίσια πρόληψης των επεισοδίων έχουν χρησιμοποιηθεί αντιανδρογόνα και αναστολείς PDE-5 με αμφίβολα αποτελέσματα.